Mei 2018

ZON DAG VADERDAG

"Maar helaas komt ooit de dag dat ook dit niet meer kan of niet meer mag".

Frans en Karel brengen hun resterende jaren door in het rusthuis waar ze samen de uitdagingen van het ouderdomsproces aangaan: het fysieke aftakelen en hun vergeetachtigheid. Ondanks de maandelijks, verplichte bezoekjes van  dochter Julie en haar echtgenoot Peter, zijn het de kleine dingen des levens die het bestaan voor de twee mannen dragelijk maakt. De groeiende vriendschappen van Frans met Jeanne, de kuisvrouw en Tanja, de verpleegster, bezorgen hen de nodige levensvreugde. Het onderwerp van ouder wordt hier gevoelig, maar met veel humor gebracht. (naar Op&Doek)


Speeldata


Woensdag 9 mei  2018

donderdag 10 mei 2018

Zaterdag 12 mei 2018

Zondag 13 mei 2018



Locatie


GC Warande


Auteur


Bob Larbey


Regie


Frans Vanderschueren

Cast

Regie assistent: Ingrid De Schryver / Souffleur: Davy Gochet / Toneelmeester: Ronny Merckx / Belichting-geluid-projectie: Arno Rossignol, Christoph Ravyst, Francis Gheysels / Decor-Licht: Johan De Rijck, Adolf Geeraerts, Ronny Merckx, Johnny Van den Broeck, Thomas Van Hecke / Affiche: Johan Duquet, Veerle De Brabanter / Programmablad & PPT: Francis Gheysels / Productieleiding: Xenia Geeraerts


Woordje van de regisseur


Na 8 jaar terugkeren, voelt een beetje als thuiskomen. Vele bekenden en ook enkele onbekenden, dat maakt het alleen maar spannender. Als je dan ook gevraagd wordt om dit stuk te regisseren dan is het plaatje terug compleet. Het stuk van vanavond is een stuk van gisteren, vandaag en morgen. Twee mannen in een rusthuis die stilaan aftakelen en wachten op het laatste buitengaan. Gelukkig beschikken beiden, naast een gezonde dosis angst, ook over voldoende cynisme om stand te houden. Maar achter die façade schuilen zoveel emoties dat het stuk een rollercoaster wordt van gevoelens. Acter de door hen opgetrokken muur leeft een mens met tedere gevoelens.

Alzheimer. Eén van beide mannen lijdt aan alzheimer en begint steeds meer te dementeren. Maar wat is dat? Wat zien die mensen of denken ze wanneer ze niet meer in de realiteit staan. Geen enkele studie kan daar antwoord opgeven en dus heb ik mijn antwoord gezocht en getracht dit op het toneel te visualiseren. Volgens mijn fantasie leven die mensen dan in een andere wereld en zien ze daar beelden die hen misschien verblijden of misschien angstig maken. Een nieuwe wereld die ontstaat door kleine ontploffingen in de hersenen. Beelden die voor hen betekenis hebben, levend zijn en hen iets vertellen. Geleidelijk aan vertoeven ze steeds langer in die wereld tot ze er niet meer uitkomen. Niemand zal ooit weten of ze in die parallelle wereld gelukkig zijn of niet. Ik wens je een avond waarin je ook de blijheid ontdekt.


De regisseur

Bekijk hier alle

Foto's

DSC_0766
DSC_0783
DSC_0793
DSC_0810
DSC_0866
DSC_0706
DSC_0709
DSC_0728
DSC_0735
DSC_0060 (2)
DSC_0082
DSC_0109
DSC_0600
DSC_0613
Groepsfoto Zondag Vaderdag - De Waag

Bekijk hier de

Promofilm