Randle Mc. Murphy is een crimineel, die het harde gevangenisleven wil ruilen voor de uiterlijk kalme sfeer van een psychiatrische instelling. Tot zijn verbazing vindt hij geen warm nest, maar een kooi vol bange hazen. Hij vecht een harde strijd om de macht met de gevestigde orde. Uit eigenbelang? Of omdat er toch nog een greintje menselijkheid in die harde bast zit?
Vrijdag 24 januari 1997
Zaterdag 25 januari 1997
Vrijdag 31 januari 1997
Zaterdag 1 februari 1997
Vrijdag 7 februari 1997
Zaterdag 8 februari 1997
Sint-Gabriëlinstituut
Ken Kesey
Gie Beullens
Regie assistent: Lydia Van Laeren / Souffleur: Hilde Droeshout, Lydia Van Laeren / Toneelmeester: Kaat De Koninck / Technische leiding: Johan De Rijck / Geluid: Francis Gochet, Christoph Ravyst / Belichting: Thomas Van Hecke / Decor: François Asselman, Rudy Baillieu, Jean d'Haese, Patrick d’Hoker, Johan De Rijck, Adolf Geeraerts, Francis Gochet, Ronny Merckx, Mike Minnebo, Thomas Van Hecke, Karel Van Overdijn / Public Relations: Nadine Baeyens, Marc De Bisschop, Johan De Rijck, Ingrid De Schryver, Diane Janssen, Johnny Van den Broeck, Hilde Droeshout, Marina Van der Haegen / Affiche: Comith / Website: Thomas Van Hecke / Programmablad & PPT: Xenia Geeraerts, Maxim Ulin / Reservatie: Nadine Baeyens, Marc De Bisschop / Productieleiding: Xenia Geeraerts / Medewerkers achter de schermen: Martine Anthoons, Ariane Carlier, Lisette Ceyssens, Karen Daem, Bettina De Bolle, Johnny De Brabanter, Karin Delil, Anke De Rijck, Demi De Roeck, Kristof Decat, Davy Gochet, Martine Janssen, Yorben Lescrauwaet, Karina Lukyanova, Terry Merckx-Van Londerzele, Bruno Nuyts, Jade Nuyts, Xian Nuyts, Rita Penne, Ella Praet, Yvette Quintyn, Amber Rossignol, Arno Rossignol, Brend Rossignol, Jan Rossignol, Joke Rossignol, Chloë Van Berlamont, Herman Van den Borre, Raymonda Van den Borre, Karin Van Overwaele, Olivier Van Sannen, Annick Wachtelaer, Jordy Windis
Angsten en fobieën. Wie heeft er al geen last van. Onze wereld zit in elkaar met wat je niet mag doen en wat de straf is als je dat wel doet. Van kindsbeen af wordt je geconfronteerd met verplichtingen en wetten. En in dat doolhof van regels en tucht moet iedereen zijn weg vinden. Niet zonder moeilijkheden, blijkt meer dan eens, en sommigen schijnenen dan ook het onderscheid niet meer te kunnen maken. Onze maatschappij heeft voor die gevallen opvangcentra opgericht, met reglementen en straffen. Waar discipline regel is en tucht, de norm. Waar macht en angst een eenheid hebben gevonden, waar alleen extreme angst de sereniteit doorbreekt.
De regisseur